Bediüzzaman “İnsanın, hususan Müslümanın tahassungâhı ve bir nevi cenneti ve küçük bir dünyası âile hâyatıdır.”[1]der. Âile hâyatının toplumda nasıl olması gerektiğini de şöyle ifade eder: “Nev-i beşerin hâyat-ı dünyeviyesinde en cemiyetli merkez ve en esaslı zemberek ve dünyevî saadet için bir cennet, bir melce bir tahassungâh ise, âile hâyatıdır. Ve herkesin hânesi, küçük bir dünyasıdır. […]