*”Biz yalnız bu asırda Kur’ân’ın yüksek ve parlak bir tefsîri ve kâinatta en yüksek olan îmân hakîkatlarını beyan eden Risâle-i Nûr’u okuyoruz.[1]” Çünkü “Biz îmânın cereyanındayız, gâyemiz rızâ-yı İlâhîyedir.[2]” Bedîüzzamân Hazretleri de “Sizler, ara sıra, İhlâs ve İktisât Lem’alarını ve bazan Hücûmât-ı Sitte risâlesini mâbeyninizde berâber okumalısınız.[3]” demektedir.

İnkisâr-ı hayâl; hayal kırıklığı ve umduğunu bulamamaktır. Bir nevî yeistir. Emelin düşmanıdır. Hayal, cevher-i insâniyetin en küçük ve en hasîs bir hizmetkârıdır. Hem kuvve-i hayâliye aklın bir hizmetkârı ve tasvircisi konumundadır. İnkisâr-ı hayâl, işte böyle bir cevher-i insâniyenin sükût etmesidir. Hatta “bir adamın cüz’î bir emirden me’yûs olması ve vehmî bir emelden ümîdi kesilmesi ve […]

Meselâ, insanların san’atları içinde, nasıl ki maddenin kıymetiyle san’atın kıymeti ayrı ayrıdır. Bazan müsâvi, bazan madde daha kıymettar; bazan oluyor ki, beş kuruşluk demir gibi bir maddede beş liralık bir san’at bulunuyor. Belki, bazan, antika olan bir san’at bir milyon kıymeti aldığı halde, maddesi beş kuruşa da değmiyor. İşte, öyle antika bir san’at, antikacıların çarşısına […]

Bedîüzzamân Hazretleri, hizmet-i Kur’âniyede bulunanlara; “Envâr-ı Kur’âniyenin sühûlet-i intişarları için irşâd ve nasihâtinde ‘Ona yumuşak söz [kavl-i leyyin] söyleyin.’ 1 âyetindeki lûtf-u irşâdı kendine rehber etsin.” 2 der. Bu ölçü bizlere üslûp ve hizmet noktasında önemli bir mihenktir. Üslûbun çeşitli mertebeleri vardır. Aynı zamanda üslûp, hakîkat şişesindeki zülâl-i mânâdır (tatlı mânâdır). Üslûp, tabiatıyla mânâya işaret […]

Bir önceki “İmana hizmet cihetini tercih etmek” başlıklı yazımız hakkında müsbet yorum ve mesajlar yanında farklı yorum ve mesajlar da aldık. Dahâ çok yazımızın tek taraflı bir yazı olduğu ve Risâle-i Nûr’da müsbet siyâsetin ve siyâsî vazîfenin de mevcût olduğu, îmân hizmetinin hayr-ı mahz olup, siyâsî vazîfede ise ehven-i şerri ihtiyâr etmemiz gerektiği, yazıda bu […]

1. Öncelikle Risâle-i Nûrların kendi nefsimizde ma’kes bulmasına gayret edelim. Önce kendimizi merkeze almaya çalışalım ve “Kendi nefsini ıslâh etmeyen başkasını edemez” hakîkatı gereğince enfüsten sonra afaka geçelim. 2. Risâle-i Nûr hakîkatleri bizim ekvalimizden önce ahvalimizde izhâr edilmeli ve bir meyvenin olgunluğu nasıl dışına yansımış ise bizlerin de Risâle-i Nûr hakîkatleri ef’alimize ve etvarımıza yansımalıdır. […]

“Saîd Nûr ve talebelerini seyrederken, insan kendini âdetâ Asr-ı Saadette hissediyor. Yüzleri nûr, içleri nûr, dışları nûr… Hepsi huzûr içindeler. Temiz, ulvî, sonsuz birşeye bağlanmak; her yerde hâzır, nâzır olana, Âlemlerin Yaratıcısına bağlanmak, o yolda yürümek, o yolun kara sevdâ’lısı olmak… Evet, ne büyük saâdet![1]” Bu tesbîtler Osman Yüksel Serdengeçti’nin Tarihçe-i Hayat’taki mektubundandır. Evet, hakperest […]

İhlâs bir rûhtur ve kalbî bir ameldir. Rab ile kul arasındaki intisâbdır. Bu sırdandır ki;”Niyet bir rûhtur. O rûhun rûhu da ihlâstır.” der Bedîüzzamân Hazretleri. Niyetlerimizi de hayatlandıracak ve canlandıracak olan sır ihlâstır. Risâle-i Nûr Külliyatında hiçbir Risâlenin girişinde “On beş günde bir okunmalıdır.” İhtârı yapılmadığı halde İhlâs Risâlesinin girişinde “Bu Lem’a lâakal her on […]